Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 47

Chiapas, Zuid-Mexico – rond 1910 (5)

Vredig zonnetje


for bigger picture click on this photo

(Foto: John Charalambous)

Chiapas.

“Laten we ons dorp Solipaz noemen, Zon-en-vrede”, stelt Celso voor. Na verschillende gevechten met de rurales (plattelandspolitietroepen) is het voor het Indiaanse rebellenleger tijd geworden om het een paar maanden wat rustiger aan te doen om op krachten te komen. Er zijn veel Indianen gewond geraakt, die op een rustige plek moeten genezen.
Indiaanse soldaten die uit de streek komen, hebben de 'generaal' – de Indiaan die een paar jaar ervaring in het nationale leger heeft en die leiding geeft aan de rebellengroep – gewezen op een afgelegen en ontoegankelijk gebied. Aan de noordkant loopt een bergrug met slechts een paar steile en smalle paadjes, die een handvol soldaten kan blokkeren en aan de zuidkant een levensgevaarlijk moeras, waar je precies de weggetjes moet kennen om niet te verdwalen of te verdrinken. Tussen de bergrug en het moeras in, ligt een lieflijk gebied met een bos, een beekje, een prairie en een stuk land waar de Indianen akkers van kunnen maken. Binnen zes weken kunnen zij er de eerste maïs van oogsten.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Mr. Theklan)

Chiapas.

De generaal heeft besloten dat ze voorlopig geen grote aanvallen meer zullen uitvoeren. Alleen kleine groepjes muchacho's (Indiaanse jongemannen) gaan op strooptocht om bij finca's (grote boerderijen) te roven wat ze nodig hebben. De overheid moet de indruk krijgen dat het rebellenleger vernietigd is en dat er alleen wat groepjes bandieten rondzwerven, zoals overal in Mexico in deze onrustige tijden.
“Als de revolutie over drie, vier jaar voorbij is en de dictator verjaagd, dan laten we ons dorpje inschrijven bij de nieuwe overheid onder de naam 'Solipaz', dan hebben we definitief land en vrijheid, tierra y libertad”, gaat Celso verder. “Maar zover is het nog niet, we moeten nog heel wat van die cabróns (schoften) afmaken, voordat zij ons de nek omdraaien. En dat zullen we doen ook, maar voorlopig zitten we alvast een paar maanden in een vredig zonnetje.”

_______________________

Bron
De roman Een generaal uit de wildernis (deel 6 van de Caoba- of Mahonie-cyclus, 1939) van de Duitse schrijver Ben Traven vertelt het spannende verhaal van Indiaanse kleine boeren die in opstand komen.



Ga naar:
= deel 1: Gestrikt voor het oerwoudkamp - Chiapas, Zuid-Mexico – rond 1910 (1), verhaal 43.
= deel 2: Tante Modesta - Chiapas, Zuid-Mexico – rond 1910 (2), verhaal 44.
= deel 3: Het oordeel van Modesta - Chiapas, Zuid-Mexico – rond 1910 (3), verhaal 45.
= deel 4: Machinegeweer - Chiapas, Zuid-Mexico – rond 1910 (4), verhaal 46.
= de volgende pagina: Houtekiet - een dorpje in Vlaanderen – rond 1910, verhaal 48.
= de Inhoudsopgave, verhaal 47.