Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 99

Pernambuco, Noordoost-Brazilië – 1942

Op de vlucht


for bigger picture click on this photo

(Foto: Bart van Dorp)

Pernambuco, Noordoost-Brazilië.

Het is heet, erg heet. En droog. Zelfs de rivier is opgedroogd. Het is hier bijna een woestijn, overal zie je cactussen en doornstruiken. Een hobbelige, stoffige weg vol losse stenen. Johann bestuurt zijn vrachtwagen. Op de zijkanten staat geschilderd: 'Aspirinas: O Fim de Todos os Males' ('Aspirine maakt een einde aan alle kwalen'). In ieder dorp stopt hij, bouwt er een tent en draait 's avonds een film over Rio de Janeiro: grote flats, luxe auto's, carnaval. Dan reclame voor Aspirine. Het nieuwste wondermiddel tegen alle aandoeningen: verkoudheid, griep, hoofdpijn, een kater, liefdesverdriet, noem maar op. Na de film verkoopt hij heel wat blikjes aspirine. De volgende ochtend reist hij verder.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Guilherme Jofili)

Pernambuco, Noordoost-Brazilië.

Onderweg pikt hij arme boeren op die een lift willen: een man met een groot geweer, die al gauw weer uitstapt omdat hij een dier ziet dat hij graag wil schieten; een oudere vrouw met een kip; een verdrietige, knappe jonge vrouw en een norse jongeman.

- 'Wat verkoop je?', vraagt de jongeman.
- 'Medicijnen, aspirine, helpt tegen alle kwalen.'
- 'Echt waar? Als het tegen de honger helpt, kan je rijk worden hier.'


for bigger picture click on this photo

(Foto: Guilherme Jofili)

Pernambuco, Noordoost-Brazilië.

De man blijkt Ranulpho te heten. Als hij zijn mond open doet, valt er een negatieve opmerking uit.
- 'Ben je altijd zo?', vraagt Johann.
- 'Wat bedoel je?'
- 'Zo bitter.'
- 'Weet je, ik kom uit zo'n gat: vijf huizen en een groot kruis in het midden. Niemand op straat. Nooit iets te doen. Er is daar helemaal niks.'
- 'Tja ...'
- 'Op een dag wist ik het: vandaag ga ik weg. En ik ging. Naar Rio de Janeiro of zo.'
- 'En als je geen werk vindt, geen slaapplek?'
- 'Ik red me wel. Ik ga hoe dan ook niet terug. Ze lachen je uit als je terugkomt. De stomme hufters. En jij?'
- 'Ik?'
- 'Waar jij vandaan komt!'
- 'Uit Europa, Duitsland. Er is daar oorlog. Ik wil geen soldaat worden, ik wil niet dood. Hier is tenminste geen oorlog, er vallen geen bommen op je kop.'
- 'Nee, hier is helemaal niks, zelfs geen oorlog.'

Ranulpho en Johann, twee jongemannen op de vlucht.

_______________________

Bron
De speelfilm Cinema, Aspirinas e Urubus (2005) van de Braziliaanse filmmaker Marcelo Gomes brengt het kurkdroge, gloeiend hete platteland van Noordoost-Brazilië rustig en fraai in beeld.



Ga naar:
= de volgende pagina: De nachtmerrie van Efock - een dorpje in Senegal – 1942, verhaal 100.
= de Inhoudsopgave, verhaal 99.