Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 158

Pakistan – 2014

Geluk en zorgen


for bigger picture click on this photo

(Foto: Norbakshi world)

Pakistan.

“Eigenlijk mogen we van geluk spreken, dat we die aardige chauffeur ontmoet hebben. Hij heeft ons gered.” Allah Rakhi is de kippen aan het voeren. Na een lange en gevaarlijke tocht door hoge, kale bergen is ze met haar dochter Zaïb terecht gekomen op het kleine en liefelijk boerderijtje van een goede vriend van de chauffeur. De zon schijnt. Het boerderijtje ligt in een groene vallei, diep beneden stroomt de Indus en her en der zie je koolzaadvelden vrolijk geel in bloei staan. Zaïb tekent met houtskool een koe op de muur, met een hoge bult, zoals je ze hier ziet lopen, donkerbruin, gedrongen en gespierd.

Allah Rakhi voelt zich niet op haar gemak. Een paar maanden geleden zei haar man opeens dat Zaïb moest trouwen, dat hij haar beloofd had aan een clanhoofd in de buurt. De beide clans liggen al jaren overhoop met elkaar en aan beide kanten zijn veel doden gevallen. Nu hadden de beide clanhoofden besloten dat een huwelijk een einde moest maken aan de wraaknemingen over en weer.
“Maar Zaïb is nog zo jong, pas tien jaar; ze is nog een kind dat graag met poppen speelt. En de man met wie ze moet trouwen is al zo oud, tegen de vijftig. Zaïb zal doodongelukkig zijn”, had Allah Rakhi haar man tegengeworpen. Maar deze reageerde niet.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Carol Mitchell)

Pakistan.

Toen Allah Rakhi al de bruidsjurk aan het naaien was, nam ze in een opwelling het besluit te vluchten met haar dochter. Ze verstopten zich bovenin een grote truck. Toen de chauffeur hen ontdekte, was hij eerst razend. Maar later raakte hij vertederd door Zaïb en groeide zijn sympathie voor Allah Rakhi die klaarblijkelijk alles overhad voor het geluk van haar dochter. Hij bracht hen naar zijn beste vriend die op een afgelegen boerderijtje woont. Daar zijn ze veilig.

“Zaïb moet naar school”, bedenkt Allah Rakhi, “maar kan dat wel? Zullen de mannen van de beide clans haar niet blijven zoeken, niet op haar blijven jagen? Zijn we wel echt veilig hier?”

_______________________

Bron
De film Dukhtar (dochter, 2014) van de Pakistaanse cineaste Afia Nathaniel voert je op een schitterend versierde truck mee door het ruige gebergte van Pakistan en haar kleine dorpjes. Ze laat je kennis maken met gastvrije dorpelingen en moordzuchtige militieleden.



Ga naar:
= de volgende pagina: De vulkaan - Ixcanul, Guatemala – 2015, verhaal 159.
= de Inhoudsopgave, verhaal 158.