Peasant Autonomy
         Archive          
ga naar de vorige pagina     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 111

Een dorpje in Kenia – 1950

'Het mooiste land in de verre omtrek'


for bigger picture click on this photo

(Foto: Trees ForTheFuture)

Kenia.

Samen lopen ze over het golvende land, een blanke man met een hoed met een brede rand boven een opgeblazen rood gezicht en een zwarte man, lang en mager, drie grote rimpels op zijn voorhoofd. Ze zijn allebei ongeveer even oud, een jaar of 55. “Wat ziet het land er prachtig uit”, zegt Mr. Howlands, de blanke, en zijn ogen stralen. Met een grote zakdoek veegt hij het zweet van zijn voorhoofd. “Inderdaad”, antwoordt Ngotho, “dit is het mooiste land in de verre omtrek.”
“Stephen voelt niet voor het land”, zegt de blanke man zacht voor zich uit, “zal mijn zoon de plantage ooit overnemen?” Ngotho's hart springt op, zal Mr. Howlands dan terugkeren naar zijn eigen land, ver weg? Zal dan eindelijk, eindelijk de voorspelling van de grote ziener Mugo wa Kibiro in vervulling gaan? Zal hij dan eindelijk zijn land terugkrijgen?

Toen Ngotho geboren werd, waren de Engelsen al de baas in zijn land. Als jongeman werd hij gedwongen mee te vechten in 'de Grote Oorlog'. Verschillende keren ontsnapte hij ternauwernood aan de dood. Toen hij uitgeput terugkeerde na de oorlog, bleek zijn oude vader van zijn land gezet te zijn. Het was in handen gekomen van een blanke, die net als hij gevochten had in de oorlog en in Engeland zijn draai niet meer had kunnen vinden. Ngotho was knecht bij hem geworden. Het was de enige manier om nog dagelijks op het land van zijn voorouders te zijn, om in contact te blijven met de geesten die hem dierbaar zijn. Als een vader en moeder tegelijk zorgt hij voor het land, voor de bomen en struiken. Hij houdt van het land. Hij is de vertrouweling van Mr. Howlands.


for bigger picture click on this photo

(Foto: SuSanA Secretariat)

Kenia.

Lang geleden heeft de grote ziener Mugo wa Kibiro voorspeld dat de blanken zouden komen, dat zij zich stap voor stap meester zouden maken van de grond. Maar dat zij eens weer zullen verdwijnen, terug zullen keren naar hun eigen land. Die wijsheid houdt Ngotho op de been. “Oh, Murungo, schepper van de aarde met alles wat er op leeft”, mompelt de zwarte man, “geef dat ik altijd dit land van mijn geliefde voorouders kan blijven verzorgen.”

_______________________

Bron
De korte roman Weep not, child (geen Nederlandse vertaling, 1964) van de Keniaanse auteur Ngũgĩ wa Thiong’o beschrijft de laatste jaren van de Britse kolonisatie.



Ga naar:
= de volgende pagina:
De oude visser - een vissersdorpje aan de kust van Cuba – 1951, verhaal 112.
= de Inhoudsopgave, verhaal 111.