Peasant Autonomy
         Archive          
go to the previous page     English     ga naar de volgende pagina
Verhaal 84

Uttar Pradesh, India – in de dertiger jaren (2)

Niks dan narigheid bracht de koe


for bigger picture click on this photo

(Foto: Neiljs)

Uttar Pradesh, India.

Dhania kan haar hoofd wel tegen de muur slaan. Het leek zo prachtig eindelijk een koe te hebben. Maar sinds het beest in huis is, hebben ze het moeilijker dan ooit. Toen Hori een paar dagen na de komst van de koe 's avonds laat thuis kwam van de akker, zag hij zijn jongste broer Heera bij de koe zitten. “Ik kwam even naar jullie beest kijken.” Nog geen twee uur later zakte de koe met grote glazige ogen in elkaar en even later was zij dood. Heera had haar vergiftigd. Razend was Dhania. Hori leefde in onmin met zijn broers na de verdeling van de boerderij van hun ouders. Maar een koe doden. Welke hindoe zou dat op zijn geweten durven nemen?

De volgende dag kwam de politie, onderzoek doen. Heera was in geen velden of wegen te bekennen. De politie zou huiszoeking gaan doen bij Heera. Vreselijk vond Hori dat. De schande die dat over hun familie zou brengen. Hun naam zou door het slijk gaan en hoe moeilijk zou het dan worden om een goede bruid te vinden voor hun zoon en bruidegommen voor hun beide dochters! En om hulp te krijgen als ze omhoog zouden zitten. Op de dorpsfeesten zouden ze over hen fluisteren ...
Gauw, gauw regelde Hori een lening bij een woekeraar om de politieman om te kopen en de huiszoeking te voorkomen.


for bigger picture click on this photo

(Foto: Sharada Prasad CS)

Uttar Pradesh, India.

Er zijn ook grote problemen met Dhola ontstaan. Hun zoon Gobar was de koe gaan ophalen bij Dhola en aan de praat geraakt met Jhunia, de jongste dochter, een vlotte jonge vrouw. Die had hem ingepalmd.
Jhunia raakte zwanger. Woedend joeg Bhola haar het huis uit. De twee broers van Jhunia zwoeren Gobar te doden. Die vluchtte naar de stad, naar Lucknow. Dat is al meer dan een jaar geleden. Hoe zal het toch met hem gaan? Taal noch teken hebben ze van hem ontvangen. Al hun hoop hadden ze op Gobar gevestigd. Hij zou de boerderij overnemen. Zij zouden een rustige oude dag krijgen en Gobar zou later het familiehoofd worden …

Tranen wellen op in de ogen van Dhania. Het leek zo mooi, maar de koe heeft hun niks dan narigheid gebracht.

_______________________

Bron
In Godaan, The Gift of the Cow (1936) verhaalt de Indiase auteur Munshi Premchand de lotgevallen van een boerenfamilie, hoe zij worstelen het hoofd boven water te houden en de familie-eer te redden.



Ga naar:
= deel 1:
Eindelijk een koe! - Uttar Pradesh, India – in de dertiger jaren (1), verhaal 83.
= de volgende pagina:
Dromen van een eigen boerderijtje - Californië, Verenigde Staten – dertiger jaren, verhaal 85.
= de Inhoudsopgave, verhaal 84.